υπέρταση

Η υπέρταση είναι η επίμονα αυξημένη αρτηριακή πίεση πάνω από το φυσιολογικό, συνήθως πάνω από 140/90 χιλιοστά υδραργύρου.

Η αρτηριακή ιδιοπαθής υπέρταση είναι ένα άλλο όνομα για αυτήν. Αντιπροσωπεύει πάνω από το ενενήντα τοις εκατό των περιπτώσεων αρτηριακής υπέρτασης. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις διαγιγνώσκεται δευτεροπαθής αρτηριακή υπέρταση. Αυτά περιλαμβάνουν νεφρικά έως 4%, ενδοκρινικά έως 0, 4%, αιμοδυναμικά και νευρολογικά φορτία που προκαλούνται από τη λήψη ιατρογόνων ουσιών. Υπάρχει επίσης υπέρταση σε εγκύους, στην οποία η αύξηση της αρτηριακής πίεσης είναι ένα από τα συμπτώματα της υποκείμενης νόσου.

Με διαφορετικούς τύπους ιατρογενούς υπέρτασης, οι μέθοδοι διαφόρων συμπληρωμάτων διατροφής και αντισυλληπτικών διαφέρουν. Γενικά, περισσότεροι από 25 συνδυασμοί στον γενετικό κώδικα του ανθρώπινου σώματος συμβάλλουν στην εμφάνιση υπέρτασης.

προκαλεί υψηλή αρτηριακή πίεση

Όταν οι γιατροί μιλούν για την αιτία της υπέρτασης, παραδέχονται ότι η αιτία της εμφάνισής της είναι ακόμα ασαφής. Ως εκ τούτου, αυτή η ασθένεια αναφέρεται επίσης ως ουσιώδης ή ως ασθένεια ασαφούς αιτιολογίας.

Οι θεωρίες που υπάρχουν στην εποχή μας που προσπαθούν να εξηγήσουν την εμφάνιση της υπέρτασης είναι από μόνες τους αβάσιμες και μπορούν (αν έχουν δοκιμαστεί όλες οι μέθοδοι) να οδηγήσουν ένα άτομο σε μια απελπιστική κατάσταση χωρίς να εξηγήσουν τίποτα συγκεκριμένα ή επιστημονικά. Ο ασθενής, για να το θέσω ήπια, νοσηλεύεται για λόγους θεραπείας. Ένα άτομο αναγκάζεται σχεδόν συνεχώς να καταφεύγει στη βοήθεια φαρμάκων για να ανακουφίσει την υπερτασική κατάσταση.

Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει κάτι που ονομάζεται σύστημα που ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση. Μπορεί επίσης να αυξηθεί για διάφορους λόγους. Όταν η αρτηριακή πίεση αυξάνεται, τα τοιχώματα των αγγείων όπως το αορτικό τόξο ή η καρωτίδα γίνονται πολύ τεντωμένα. Αυτό διεγείρει τους υποδοχείς σε αυτό. Η προκύπτουσα διέγερση, περνώντας μέσα από τα νεύρα, φτάνει στον προμήκη μυελό. Υπάρχει αγγειοκινητικό κέντρο. Η δραστηριότητα των κατασταλτικών νευρώνων, σε αντίθεση με τους πιεστικούς νευρώνες, θα αυξηθεί, προκαλώντας διαστολή των αιμοφόρων αγγείων και πτώση της αρτηριακής πίεσης. Όταν πέφτει η αρτηριακή πίεση, τέτοιες διεργασίες γίνονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αυτό εξηγεί τη φυσιολογική διαδικασία αύξησης και πτώσης της αρτηριακής πίεσης στο ανθρώπινο σώμα. Χωρίς λόγο, η πίεση δεν θα αυξηθεί. Τα πάντα στο σώμα είναι συνδεδεμένα.

Οι αιτίες της υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνουν:

1. την παχυσαρκία και το υπερβολικό βάρος. Τα άτομα με αυτό το πρόβλημα έχουν πολύ συχνά αύξηση της αρτηριακής πίεσης και, ως αποτέλεσμα, υπέρταση. Κατά κανόνα, τα άτομα με τέτοιες διαταραχές στο μεταβολισμό του σώματος θα πρέπει να το θέσουν υπό έλεγχο.
2. Στο πέντε τοις εκατό των ασθενών, οι αιτίες της υψηλής αρτηριακής πίεσης μπορεί να είναι ασθένειες των νεφρών ή του θυρεοειδούς.
3. Εάν ένα άτομο δεν είναι υπέρβαρο και αδύνατο. Δεν έχει προβλήματα με τα νεφρά και τον θυρεοειδή, τότε η αιτία της υπέρτασης μπορεί να είναι η έλλειψη μαγνησίου στο σώμα
4. Υπέρταση προκαλείται στο πέντε τοις εκατό των ασθενών: όγκος των επινεφριδίων, όγκος της υπόφυσης, δηλητηρίαση με υδράργυρο, μόλυβδο κ. λπ.

Πιο συγκεκριμένα, η κύρια αιτία της υψηλής αρτηριακής πίεσης στους περισσότερους ασθενείς είναι το μεταβολικό σύνδρομο. Κατά κανόνα, σε τέτοιους ασθενείς το επίπεδο της χοληστερόλης στο αίμα διαταράσσεται. Το μεταβολικό σύνδρομο καθορίζεται από διάφορους λόγους: αύξηση της περιφέρειας της μέσης (πάνω από 80 cm στις γυναίκες, περισσότερο από 94 cm στους άνδρες). μια αύξηση των τριγλυκεριδίων (τα λεγόμενα λίπη) στο αίμα υπερβαίνει τα 1, 75 mmol ανά λίτρο ή ο ασθενής λαμβάνει ήδη φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία της νόσου. Οι λιποπρωτεΐνες υψηλής πυκνότητας πρέπει να είναι μικρότερες από 1, 3 mmol ανά λίτρο στις γυναίκες και λιγότερο από 1, 0 mmol ανά λίτρο στους άνδρες. η συστολική αρτηριακή πίεση υπερβαίνει τα 140 mm Hg και η διαστολική πίεση υπερβαίνει τα 85 mm Hg. Το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα με άδειο στομάχι είναι πάνω από 5, 5 mmol ανά λίτρο. Συνολικά, εάν η υπέρταση συνδυάζεται με παχυσαρκία, θα πρέπει να ελέγξετε για την παρουσία μεταβολικού συνδρόμου.

Επιπλέον, τα αίτια της υπέρτασης είναι: ψυχολογικό στρες, διαβήτης, παθήσεις των νεφρών και του θυρεοειδούς, παίζει ρόλο και η κληρονομικότητα.

Συμπτώματα υπέρτασης

Οι κλινικές εκδηλώσεις της υπερτασικής νόσου δεν έχουν συγκεκριμένα συμπτώματα. Οι ασθενείς που είναι πολλών ετών δεν μπορούν καν να μαντέψουν τι ασθένεια έχουν. Θα νιώσετε ένα υψηλό επίπεδο ζωτικότητας. Αν και μερικές φορές μπορεί ακόμα να ξεπεραστούν από ζαλάδες, αδυναμία, μερικές φορές με ζάλη. Συνήθως όμως αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οφείλεται σε υπερκόπωση. Τα παράπονα προκύπτουν όταν επηρεάζονται τα λεγόμενα όργανα-στόχοι. Αυτά είναι τα όργανα που είναι πιο ευαίσθητα στις αλλαγές της αρτηριακής πίεσης.

Η εμφάνιση πονοκεφάλου και ζάλης σε ένα άτομο, θόρυβοι στο κεφάλι, μείωση της ικανότητας εργασίας και της μνήμης υποδεικνύουν αρχικές αλλαγές στην παροχή αίματος του εγκεφάλου. Αργότερα παρατηρείται διπλή όραση, μύγες μπροστά στα μάτια, αδυναμία, δυσκολίες στην ομιλία, μούδιασμα σε χέρια και πόδια, αλλά στο αρχικό επίπεδο αυτές οι αλλαγές στην παροχή αίματος είναι ενδεχόμενες.

Εάν το στάδιο της υπέρτασης είναι πολύ προχωρημένο, μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές με τη μορφή καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού. Το πιο πρώιμο και πιο σταθερό σημάδι της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι η διεύρυνση (υπερτροφία) της αριστερής κοιλίας. Από αυτή την άποψη, η αύξηση της μάζας του συνοδεύεται από πάχυνση των τοιχωμάτων των αγγείων. Πρώτον, το πάχος του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας παχύνεται, στη συνέχεια εμφανίζεται η επέκταση της κοιλίας αυτής της κοιλίας. Το ίδιο ισχύει και για την υψηλή αρτηριακή πίεση. Με άλλο τρόπο, αυτή η κατάσταση μπορεί να αναφέρεται ως καρδιακή υπέρταση ή υπερτασική καρδιακή νόσο. Με αυτή τη μορφή υπέρτασης, οι χονδροειδείς μορφολογικές αλλαγές στην αορτή (αθηροσκλήρωση) μπορούν να ενωθούν, να επεκταθεί, με αποτέλεσμα να σπάσει ή να σχιστεί. Η υπέρταση της καρδιάς είναι πολύ ύπουλη από αυτή την άποψη.

Ένα σημάδι ή κοινό σύμπτωμα της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι, φυσικά, ο πονοκέφαλος. Και ως το πιο χαρακτηριστικό σημάδι αυτής της ασθένειας, με την περαιτέρω εξέλιξή της, μπορεί να εμφανιστεί σε διαφορετικές ώρες της ημέρας (οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για τη νύχτα και την ώρα μετά το ξύπνημα από τον ύπνο). Ο τύπος του πονοκεφάλου μπορεί να είναι έκρηξη ή βαρύτητα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλες περιοχές του κεφαλιού. Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο στα πόδια, το οποίο είναι επίσης σημάδι καρδιακής ανεπάρκειας. Μπορεί επίσης να είναι σημάδι διαταραχής της νεφρικής λειτουργίας.

αρτηριακή υπέρταση

Η αρτηριακή υπέρταση είναι η πιο κοινή ασθένεια ολόκληρου του καρδιαγγειακού συστήματος. Η λέξη «αρτηριακή υπέρταση» αναφέρεται στην αρτηριακή πίεση που παραμένει συνεχώς αυξημένη. Αύξηση της αρτηριακής πίεσης συμβαίνει όταν υπάρχει στένωση των αρτηριών και των αρτηριδίων.

Μια αρτηρία είναι η κύρια οδός που μεταφέρει το αίμα σε όλους τους ιστούς του σώματος. Σε πολλούς ανθρώπους, τα αρτηρίδια στενεύουν πολύ συχνά. Στην αρχή σπασμωδικός και αργότερα ο αυλός του παραμένει στενός σχεδόν συνεχώς λόγω πάχυνσης του τοιχώματος. Και τότε γίνεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να επιτραπεί η ροή του αίματος να ξεπεράσει τις στενώσεις, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το έργο του καρδιακού μυός και μια μεγάλη ποσότητα αίματος ρέει στο αγγειακό κρεβάτι. Τέτοιοι άνθρωποι, κατά κανόνα, υποφέρουν συχνότερα από υπέρταση.

Αυτή η κατάσταση είναι χρόνια. Σε περίπου 1 στα 10 άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή αρτηριακή πίεση προκαλείται από βλάβη σε ένα συγκεκριμένο όργανο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται λόγος για συμπτωματική αρτηριακή υπέρταση, ή όπως είναι γνωστή και ως δευτεροπαθής. Περίπου το 90 τοις εκατό των ασθενών πάσχουν από μια βασική μορφή υπέρτασης, ή όπως ονομάζεται πρωτοπαθής. Οι ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση υποφέρουν πολύ συχνά από πονοκεφάλους.

Η υπερτασική κρίση είναι συχνή στην αρτηριακή υπέρταση. Υπάρχουν δύο τύποι υπερτασικής κρίσης:

• Το πρώτο στάδιο της κρίσης (όταν απαιτείται άμεση μείωση της αρτηριακής πίεσης) ταξινομείται: υπερτροφική εγκεφαλοπάθεια, οξεία αριστερή κοιλιακή ανεπάρκεια, οξύς αορτικός διαχωρισμός, εκλαμψία, μεταστεφανιαία αρτηριακή παράκαμψη. Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται υπέρταση, η οποία συνοδεύεται από αύξηση των επιπέδων των κατεχολαμινών που κυκλοφορούν στο αίμα.
• Στη δεύτερη φάση της κρίσης (όταν πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για μείωση της αρτηριακής πίεσης εντός 12-24 ωρών): κακοήθης αρτηριακή υπέρταση χωρίς ιδιαίτερες επιπλοκές, υψηλή υπέρταση, που χαρακτηρίζεται από αύξηση της διαστολικής πίεσης πάνω από 140 mm Hg.

Επείγουσα χαλάρωση μιας υπερτασικής κρίσης πραγματοποιείται υπό συνθήκες όπου εμφανίζεται: σπασμωδική μορφή (υπερτασική εγκεφαλοπάθεια), κρίση παρουσία φαιοχρωμοκυτώματος, κρίση εμφράγματος του μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, πνευμονικό οίδημα, ανεύρυσμα αορτής.

Οι μελέτες που συνταγογραφούνται από γιατρό για την αρτηριακή υπέρταση πρέπει να περιλαμβάνουν: εξέταση του βυθού, εξέταση της νεφρικής λειτουργίας, εξέταση της καρδιάς. Μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει στους ασθενείς αντιυπερτασική θεραπεία, η οποία θα βοηθήσει στον εντοπισμό επιπλοκών που μπορεί να προκύψουν κατά την υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση).

βαθμό υπέρτασης

Για τη σωστή διάγνωση της υπέρτασης, οι γιατροί πρέπει πρώτα να προσδιορίσουν τον βαθμό ή το στάδιο της υπέρτασης σε έναν ασθενή και, όπως λέμε, να κάνουν μια αντίστοιχη καταχώριση στα ιατρικά του αρχεία. Εάν η διάγνωση της υπερτασικής νόσου εμφανίστηκε στα τελευταία στάδια, το δεύτερο ή το τρίτο, οι συνέπειες για τον οργανισμό μπορεί να είναι πιο σοβαρές από ό, τι στο πρώτο στάδιο της νόσου. Ωστόσο, μόνο λίγοι από τους ασθενείς πηγαίνουν στον γιατρό στα αρχικά ή στα αρχικά στάδια της νόσου. Και γενικά, λίγοι άνθρωποι μετρούν μόνοι τους την πίεση στο σπίτι.

Προσδιορίστε: φυσιολογική αρτηριακή πίεση, στην οποία η συστολική αρτηριακή πίεση, στην οποία ο δείκτης είναι μικρότερος από 130 mm Hg, και η διαστολική αρτηριακή πίεση, στην οποία οι τιμές είναι μικρότερες από 85 mm Hg. Υψηλή φυσιολογική, στην οποία η συστολική αρτηριακή πίεση, στην οποία ο δείκτης είναι 130-140 mm Hg, και η διαστολική αρτηριακή πίεση, στην οποία ο δείκτης είναι 85-90 mm Hg.

• υπέρταση 1 βαθμού (ήπια), στην οποία η συστολική αρτηριακή πίεση έχει δείκτη 140-160 mmHg και η διαστολική πίεση, στην οποία οι δείκτες είναι 90-100 mmHg.
• Υπέρταση 2ου βαθμού (μέτρια), στην οποία η συστολική αρτηριακή πίεση έχει δείκτη 160-180 mmHg και η διαστολική αρτηριακή πίεση, στην οποία ο δείκτης είναι 100-110 mmHg.
• Βαθμού 3 (σοβαρή) υπέρταση, στην οποία η συστολική αρτηριακή πίεση είναι μεγαλύτερη από 180 mm Hg και η διαστολική αρτηριακή πίεση, στην οποία οι τιμές είναι μεγαλύτερες από 110 mm Hg.

στάδια της υπέρτασης

Υπέρταση στο πρώτο στάδιο - χαρακτηρίζεται από αύξηση της αρτηριακής πίεσης έως και 160/100 mm, η οποία μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Ωστόσο, υπό ευνοϊκές συνθήκες, συνήθως πέφτει σε φυσιολογικό επίπεδο.

Σε αυτό το στάδιο, συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα της νόσου. Μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν παράπονα για επαναλαμβανόμενους πονοκεφάλους, διαταραχές ύπνου, ήπιο πόνο στην καρδιά.

Στο δεύτερο στάδιο της υπέρτασης, η πίεση αυξάνεται στα 180/100 mm. Ακόμη και όταν ο ασθενής ξεκουράζεται, δεν πέφτει σε φυσιολογικά επίπεδα. Εκτός από την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, μπορεί να υπάρξει στένωση της αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς, υπερτροφία της αριστερής κοιλίας της καρδιάς, μια πρωτεΐνη στα ούρα κατά την ανάλυση και μια ελαφρά αύξηση της κρεατίνης του πλάσματος. Μπορεί να εμφανιστούν πονοκέφαλοι, ζάλη, αϋπνία, στηθάγχη, δύσπνοια. Σε αυτό το στάδιο, μπορεί να συμβούν ατυχίες όπως καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά. Σε αυτό το στάδιο είναι απαραίτητη η λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων.

Στο τρίτο στάδιο της υπέρτασης, παρατηρείται αύξηση της αρτηριακής πίεσης στα 180/110 mm και άνω. (Σοβαρές) αλλαγές στα εσωτερικά όργανα συμβαίνουν σχεδόν σε όλους τους ασθενείς. Δύσπνοια, στηθάγχη, καρδιακές αρρυθμίες, πονοκέφαλοι, ζάλη, διαταραχές ύπνου και ακοής, διαταραχές της όρασης και της μνήμης είναι συχνές. Ανάπτυξη νεφρικής και καρδιακής ανεπάρκειας. Τα εγκεφαλικά και τα εμφράγματα είναι εγγυημένα. Πρέπει να γίνει επείγουσα θεραπεία.

θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Υπάρχουν δύο μέθοδοι αντιμετώπισης της υψηλής αρτηριακής πίεσης: η φαρμακευτική θεραπεία και η μη φαρμακευτική θεραπεία.

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για την υπέρταση, αλλά η θεραπεία πρέπει να ξεκινά με τη θεραπεία ασθενειών των οποίων τα συμπτώματα είναι η δευτεροπαθής υπέρταση καθώς και τα συμπτωματικά συστατικά της υπέρτασης. Η μη φαρμακευτική θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης συνίσταται σε δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε αλάτι, ευνοϊκό καθεστώς ανάπαυσης και εργασίας, αντιμετώπιση αγχωτικών καταστάσεων, διακοπή του αλκοόλ και του καπνίσματος και ομαλοποίηση του σωματικού βάρους. Η φαρμακευτική θεραπεία θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο εάν αυτή η μέθοδος δεν είναι πολύ αποτελεσματική.

Ο στόχος της φαρμακευτικής θεραπείας είναι η μείωση της αρτηριακής πίεσης, δηλαδή η εξάλειψη της αιτίας αυτής της αγγειακής νόσου. Στην αρχή της θεραπείας, η μονοθεραπεία και η συνδυαστική θεραπεία έχουν νόημα. Αν είναι αναποτελεσματικό, χρησιμοποιώ χαμηλές δόσεις συνδυασμών αντιυπερτασικών φαρμάκων. Η πρώτη γραμμή θεραπείας είναι συνταγογραφούμενα φάρμακα που βελτιώνουν την πρόγνωση.

• βήτα αποκλειστές. Πρόκειται για μια ξεπερασμένη ομάδα φαρμάκων που έχουν αντιυπερτασική δράση μειώνοντας τον καρδιακό ρυθμό και τον όγκο του αίματος ανά λεπτό. Βελτιώνουν το έργο της καρδιάς στην ισχαιμική της νόσο. Αλλά μια παρενέργεια τέτοιων φαρμάκων είναι ο βρογχόσπασμος, επομένως σήμερα οι περισσότεροι γιατροί απομακρύνονται από αυτήν τη μέθοδο θεραπείας ως μονοθεραπεία. Και ακόμη και με μακροχρόνια χρήση, συμβάλλουν στην ανάπτυξη διαβήτη και στυτικής δυσλειτουργίας.
• διουρητικά. Τα Saluretics, φάρμακα που απομακρύνουν τα ιόντα νατρίου και χλωρίου από το σώμα, χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Όμως τα περισσότερα διουρητικά προκαλούν την απέκκριση καλίου από το σώμα. Είναι καλύτερο να τα συνδυάσετε.
• ανταγωνιστές καλίου. Χρησιμοποιείται για την πρόληψη της εγκεφαλικής βλάβης. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεραπεύσετε τον εαυτό σας για υψηλή αρτηριακή πίεση.

Μόνο ένας γιατρός, μετά από μια σωστά διεξαχθείσα εξέταση, μπορεί να συνταγογραφήσει τα σωστά μέσα θεραπείας της υπέρτασης.

Αν και η υψηλή αρτηριακή πίεση δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως, μπορεί γενικά να ειπωθεί ότι μπορούν να επιτευχθούν καλά αποτελέσματα θεραπείας εάν ο ασθενής και ο θεράπων ιατρός συνεργαστούν. Είναι δυνατό να επιτευχθεί σταθερή βελτίωση της κατάστασης του αγγειακού συστήματος και της καρδιακής εργασίας, καθώς και βελτίωση του επιπέδου χοληστερόλης στο αίμα, η οποία συμβάλλει επίσης στην καλή ανακούφιση της κατάστασης του ασθενούς. Η συμμόρφωση με τις απόλυτες εντολές και συστάσεις του γιατρού θα βοηθήσει τον ασθενή να απαλλαγεί από πολλά από τα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει αυτή η ύπουλη ασθένεια.

Δίαιτα για υψηλή αρτηριακή πίεση

Η ορθολογική διατροφή είναι η διατροφή που διατηρεί την υγεία. Καλύπτει επίσης όλες τις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού σε βιταμίνες, θρεπτικά συστατικά, μέταλλα και ενέργεια.

Το έργο ολόκληρου του καρδιακού συστήματος σχετίζεται στενά με τις πεπτικές διεργασίες. Με την υπέρταση, η διατροφή έχει ευεργετική επίδραση στη γενική κατάσταση του ασθενούς. Ένα μεγάλο γεύμα μπορεί να υπεργεμίσει το στομάχι, μετατοπίζοντας έτσι το διάφραγμα, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την εργασία της καρδιάς. Η περίσσεια υγρού δημιουργεί επίσης μεγάλη καταπόνηση. Λοιπόν, όταν η διατροφή είναι γεμάτη με μεγάλη ποσότητα χλωριούχου νατρίου, το νερό συγκρατείται στους ιστούς του σώματος, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η οποία μερικές φορές προκαλεί επίσης πρήξιμο των άκρων.

διατροφικές αρχές. Διατροφή: Η τήρηση της δίαιτας θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση - τακτικά γεύματα ταυτόχρονα, είναι καλύτερο να τηρείτε επίσης συχνά και κλασματικά γεύματα - τρεις έως πέντε φορές την ημέρα, κάτι που είναι πολύ σημαντικό εάν είστε υπέρβαροι. Συνιστάται να φάτε το δείπνο το αργότερο δύο ώρες πριν τον ύπνο - ένα πλούσιο γεύμα πριν τον ύπνο προκαλεί τη συσσώρευση υπερβολικού βάρους και παχυσαρκίας και επίσης συμβάλλει στον ανήσυχο ύπνο. Η διατροφή κατά τη διάρκεια της δίαιτας πρέπει να είναι ποικίλη και να περιλαμβάνει προϊόντα διαφορετικής (φυτικής και ζωικής) προέλευσης.

Τι πρέπει να περιοριστεί:

• Αλας. Συνιστάται να το περιορίσετε στις ελάχιστες ποσότητες και να το προσθέσετε ελαφρά σε ήδη μαγειρεμένο φαγητό. Γενικά, το ίδιο το αλάτι προκαλεί κατακράτηση υγρών στον οργανισμό και συμβάλλει στη συσσώρευση του υπερβολικού σωματικού βάρους. Κατά τη διάρκεια μιας δίαιτας, συνήθως λαμβάνονται πέντε γραμμάρια την ημέρα. Σε περίπτωση αύξησης της αρτηριακής πίεσης, συνιστάται η λήψη αλατιού ως «προληπτικού» τύπου, δηλαδή με μειωμένη περιεκτικότητα σε νάτριο. Μπορεί επίσης να περιέχει απαραίτητα μέταλλα για την υγεία, όπως ιόντα μαγνησίου, ιωδίου και καλίου. Προϊόντα με χαμηλή Περιεκτικότητα σε νάτριο είναι προϊόντα φυτικής προέλευσης: ψάρι, τυρί κότατζ, κρέας. Τα έτοιμα πιάτα όπως το τυρί ή το λουκάνικο περιέχουν απίστευτη ποσότητα αλατιού. Περιέχει δέκα φορές περισσότερο από ό, τι στο φυσικό κρέας. Εάν το πιάτο δεν είναι αλατισμένο ή καθόλου, η γεύση μπορεί να βελτιωθεί με την προσθήκη κράνμπερι, κιτρικό οξύ, μαϊντανό, κανέλα, κόλιανδρο ή άνηθο Ο περιορισμός του αλατιού είναι πολύ σημαντικός στη διατροφή για τη θεραπεία της υπέρτασης.
• Υγρό. Μειώστε την ποσότητα που πίνετε σε ένα λίτρο την ημέρα, συμπεριλαμβανομένης της κομπόστας, της σούπας, του γάλακτος και του τσαγιού. Ο σκοπός αυτού του περιορισμού είναι να ανακουφίσει το έργο του καρδιακού μυός και το έργο των νεφρών. Θα πρέπει επίσης να περιορίσετε την πρόσληψη ουσιών που διεγείρουν το έργο του καρδιαγγειακού συστήματος. Αυτές οι ουσίες περιλαμβάνουν την καφεΐνη και άλλα τονωτικά. Μπορούν να προκαλέσουν αίσθημα παλμών, υψηλή αρτηριακή πίεση και αϋπνία. Επίσης, να είστε προσεκτικοί με τον στιγμιαίο καφέ καθώς περιέχει πολύ περισσότερη καφεΐνη από τον κανονικό καφέ. Η πρόσληψη ζωικού λίπους πρέπει να περιορίζεται στα 25 γραμμάρια την ημέρα. Η υπέρταση και η αθηροσκλήρωση συνδέονται στενά. Η υπέρταση συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας τέτοιας ασθένειας όπως η αθηροσκλήρωση και μπορεί να εμφανιστεί από μόνη της στο υπόβαθρό της. Για να καταπολεμήσετε αυτό το σύνδρομο, πρέπει να μειώσετε την κατανάλωση ζωικών λιπών πλούσιων σε κορεσμένα λιπαρά και να τα αντικαταστήσετε με φυτικά έλαια (ελιά, ηλίανθος, βαμβακόσπορος και άλλα παρόμοια). Οι ασθενείς πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση τροφών που περιέχουν χοληστερόλη (νεφρά, συκώτι, λιπαρό κρέας, κρόκος αυγού).
• Ζάχαρη. Το όριο σακχάρου πρέπει να είναι μέχρι 40 γραμμάρια την ημέρα. Η περίσσευσή του εμπλέκεται στην ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης.
• Προϊόντα αρτοποιίας. Οι ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση είναι συχνά υπέρβαροι. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να μειωθεί η περιεκτικότητα σε θερμίδες στα τρόφιμα, γεγονός που θα περιορίσει όχι μόνο την κατανάλωση ζάχαρης, αλλά και την κατανάλωση μαρμελάδας, προϊόντων αλευριού, λευκού ψωμιού κ. λπ. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία, όπως οι ημέρες νηστείας είναι ευπρόσδεκτη. Αλλά ακόμα και εδώ μόνο με σύσταση γιατρού που παρακολουθεί τον ασθενή. Μπορείτε να κανονίσετε ημέρες νηστείας μία φορά την εβδομάδα. Αυτό σημαίνει απολύτως τίποτα για φαγητό, μόνο νερό για να πιείτε. Αυτό θα συμβάλει σημαντικά στην απώλεια βάρους. Μπορείτε επίσης να κανονίσετε ημέρες cottage cheese: 400 γραμμάρια τυρί cottage για πέντε κουτιά, δύο ποτήρια κεφίρ, δύο φλιτζάνια άγλυκο και αδύναμο τσάι. Και μπορείτε επίσης να κανονίσετε ημέρες μήλου: δύο κιλά μήλα για πέντε κουτιά.

Θα πρέπει να αυξήσετε την πρόσληψη των παρακάτω:

• Κάλιο. Τα προϊόντα που το περιέχουν είναι πολύ χρήσιμα για τη θεραπεία της υπέρτασης. Και θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερα από αυτά τα προϊόντα. Το κάλιο βελτιώνει τη λειτουργία των καρδιακών μυών και επίσης βοηθά στην απομάκρυνση της περίσσειας υγρών. Τα άλατα καλίου βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες σε λαχανικά, φρούτα και μούρα, καθώς και σε χυμούς. Είναι επίσης πλούσια σε λάχανο, πατάτες, σκουός, βερίκοκα, δαμάσκηνα, σταφίδες, αποξηραμένα βερίκοκα, τριανταφυλλιές.
• Μαγνήσιο. Είναι απαραίτητο να παρέχεται στον οργανισμό μαγνήσιο. Όπως και το κάλιο, είναι απαραίτητο στη θεραπεία της υπέρτασης. Τα άλατα μαγνησίου έχουν αγγειοδιασταλτική δράση που βοηθά στην πρόληψη των αγγειακών σπασμών. Αυτό το μακροθρεπτικό συστατικό βρίσκεται στο πίτουρο και το ψωμί σίκαλης, καθώς και στο πλιγούρι βρώμης, το σιτάρι, το κεχρί, το φαγόπυρο, τα πλιγούρια κριθαριού, τα παντζάρια, τα καρότα, το μαρούλι, το μαϊντανό, τα φραγκοστάφυλα, τα καρύδια και τα αμύγδαλα.
• Ιώδιο. Το ιώδιο έχει επίσης καλή επίδραση στο μεταβολισμό και γενικότερα στον μεταβολισμό στην υπέρταση. Τροφές που περιέχουν ιώδιο: ψάρια, φύκια, καλαμάρια. Περιορισμός αλατιού για παροχή στον οργανισμό με επαρκή ποσότητα προϊόντων που περιέχουν άλατα μαγνησίου και καλίου, τα οποία είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά της θεραπευτικής και προληπτικής διατροφής στην αρτηριακή υπέρταση.

Γενικά, η σχέση διατροφής και θεραπείας θα πρέπει να συντονίζεται με τον γιατρό που σας περιθάλπει, καθώς η παραβίαση μιας συνταγής μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τον οργανισμό.

Λαϊκές θεραπείες για την υπέρταση

Η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες για την υπέρταση είναι πολύ, πολύ αποτελεσματική. Τα αποτελέσματά του θα είναι πάντα πιο διαρκή και θετικά, αλλά μόνο εάν ο ασθενής ακολουθεί έναν υγιεινό τρόπο ζωής και ακολουθεί αυστηρή δίαιτα.

Πώς ακριβώς να αντιμετωπίσετε την υπέρταση με λαϊκές θεραπείες;

Αφεψήματα βοτάνων, καθώς και αφεψήματα για τη θεραπεία της υπέρτασης, που παρασκευάζονται σύμφωνα με λαϊκές συνταγές, συνιστώνται από τους γιατρούς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορείτε να κάνετε ένα διάλειμμα πέντε ή δέκα ημερών κάθε δύο έως τρεις μήνες. Η σύνθεση αυτών των τελών και αφεψημάτων περιλαμβάνει ειδικά φυτά για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Έχουν επίσης ηρεμιστική, καταπραϋντική, διουρητική και αντισπασμωδική δράση. Τέτοιες συλλογές περιέχουν μεγάλο αριθμό συγκεκριμένων ενώσεων που έχουν ευεργετική επίδραση στον οργανισμό μας. Ονομάζονται βιολογικά ενεργές ενώσεις. Αυτά περιλαμβάνουν: μακρο και μικροστοιχεία, βιταμίνες, φυτοκτόνα, οργανικά οξέα και άλλες ουσίες.

Παραδείγματα λαϊκών συνταγών που χρησιμοποιούνται για την υπέρταση:

1. Ξεφλουδισμένα κρεμμύδια - τρία κιλά, μέλι λουλουδιών - μισό κιλό, βότκα - μισό λίτρο, καρύδια - περίπου τριάντα κομμάτια. Ο τρόπος παρασκευής είναι να στύψετε το χυμό από το κρεμμύδι, να το ανακατέψετε με το μέλι και να προσθέσετε ξηρούς καρπούς σε αυτό το μείγμα. Όλα αυτά περιχύνονται με βότκα και εγχύονται για περίπου δέκα ημέρες. Μετά από αυτό, αυτό το έγχυμα μπορεί να ληφθεί μία κουταλιά της σούπας τρεις φορές την ημέρα.
2. Ένα λεμόνι, δύο ποτήρια χυμό παντζάρι, ενάμιση ποτήρι χυμό cranberry, ένα ποτήρι βότκα, 250 γραμμάρια ανθόμελο. Ανακατέψτε όλα αυτά και πάρτε μια κουταλιά της σούπας δύο φορές την ημέρα με άδειο στομάχι.
3. Πάρτε μισό ποτήρι μέλι και ψιλοκομμένα παντζάρια. Ανακατέψτε τα πάντα και πάρτε μια κουταλιά της σούπας τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα για τρεις μήνες.

Το δηλητήριο της μέλισσας έχει επίσης καλές διουρητικές ιδιότητες και εμποδίζει τους σπασμούς των αιμοφόρων αγγείων και τους διευρύνει. Αυτή η δράση οδηγεί σε μείωση της αρτηριακής πίεσης. Επομένως, συνιστάται επίσης να τσιμπάτε τα άκρα με μέλισσες δύο φορές την εβδομάδα.

Η παραδοσιακή ιατρική δίνει συστάσεις για τη χρήση βασιλικού πολτού και πρόπολης. Είναι καλά ισχυρά αντιοξειδωτικά, μειώνουν την κούραση και βοηθούν στον καθαρισμό του σώματος, αυξάνουν την αντίστασή του στο νευρικό και σωματικό στρες.

Στη θεραπεία της υπέρτασης συνταγογραφούνται και οι καρποί της αρώνιας. Μπορούν να μαγειρευτούν σε μορφή ζελέ, κομπόστας, ροφημάτων φρούτων, σιροπιού ακόμα και μαρμελάδας. Εξαιρετικό θεραπευτικό αποτέλεσμα έχει ο χυμός από αυτά τα φρούτα, ο οποίος λαμβάνεται τρεις φορές την ημέρα για μισή ώρα πριν από τα γεύματα.